آزادی بیان چیست؟ تفتیش عقاید در ایران مجاز است؟

آزادی بیان چیست؟

آزادی یک مفهوم بحث برانگیز است که هر جامعه ای طبق قوانین و فرهنگ خاص خود دارد و متفاوتی برای آن ارائه می دهد. با گذشت زمان، با توسعه جامعه مدنی، مفهوم و محدوده آزادی بیان نیز تغییر کرده است.

آزادی بیان در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

تغییرات گفته شده در بحث معنای آزادی متوقف نخواهند شد و تا زمانی که کسی در کره زمین زنده است، مفهوم آزادی سایه به سایه حرکت کرده و بهبود می‌یابد.

یکی از انواع آزادی، آزادی بیان است که در واقع یکی از مهمترین حقوق اساسی افراد است.

آزادی بیان در قانون اساسی ایران نیز ذکر شده است که این بخش آزادی بیان را پوشش می‌دهد.

آزادی بیان در جهان

اعلامیه جهانی حقوق بشر تقریباً توسط همه کشورها به تصویب رسیده است و بنابراین اهمیت زیادی دارد.

 ماده 19 این اعلامیه در مورد آزادی بیان می گوید:

هر کسی در پذیرش و ابراز هرگونه عقیده مختار است و این حق شامل پذیرش هرگونه عقیده بدون دخالت شخص می شود و او به هر نحوی می تواند به صلاحدید خود بدون هیچ محدودیت یا محدودیتی در محدوده های جغرافیایی به اخبار و ایده ها بپردازد. و دریافت و منتشر کنید.

 

هر کشوری که این بیانیه را بپذیرد آزادی بیان را نیز پذیرفته است.

البته باید توجه داشت که گاهی به نظر می رسد طرفین موضوع آزادی بیان را پذیرفته اند یا حتی آن را در قوانین خود اجرا کرده اند؛ اما در واقع آنها ناقض حق آزادی بیان هستند و شهروندان آنها حق اظهار نظر ندارند.

فلسفه آزادی بیان در کشورها بیان آزادانه نظرات و انتقادات، بدون تضمین کاربرد آنها و تهدید آنها است.

آزادی بیان چیست؟

آزادی بیان در ایران

مسئله آزادی بیان در کشورها موضوعی است که صرف نظر از استاندارد و تعریف جهانی، بستگی به عرف جوامع دارد. در ایران نیز قانون اساسی برای آزادی بیان اساسی است.

 در اصل 19 قانون اساسی آمده است:

تفتیش عقاید ممنوع است و هیچ کس را نمی توان فقط به خاطر داشتن نظر سرزنش کرد.

منشور شهروندی همچنین شامل بخشی از آزادی بیان است.

در ماده 26 آن منشور آمده است:

هر شهروندی حق آزادی بیان دارد. این حق باید در حدود مقرر در قانون اعمال شود. شهروندان حق دارند نظرات و اطلاعات خود را درباره موضوعات مختلف از طریق وسایل ارتباطی، آزادانه و از طریق جستجو دریافت و منتشر کنند.
دولت باید آزادی بیان را به ویژه در زمینه ارتباطات گروهی و اجتماعی و فضای مجازی از جمله روزنامه ها، مجلات، کتاب ها، سینما، رادیو، تلویزیون و شبکه های اجتماعی و مانند آن مطابق قانون تضمین کند.

عدم حق فشار برای ابراز عقیده

در واقع، دولت از آزادی، استقلال و تنوع رسانه ها در چارچوب قانون حمایت می کند. هیچ مقام رسمی حق ندارد تحت فشار مطبوعات و سایر رسانه ها قرار گیرد یا نشریات و سایر رسانه ها را نقض هنجارهای قانونی برای انتشار یا عدم انتشار اطلاعات یا محتوا سانسور یا کنترل کند.

به طور کلی، ماهیت آزادی بیان انتقاد است و انتقاد مناسب منجر به رشد و توسعه کشور و کارکنان آن می شود.

حال اگر فشار بر رسانه ها یا افراد باعث بی میلی آنها برای اظهار نظر شود، اشتباهات در یک کشور به مرور افزایش می یابد و به مرور زمان منجر به شکست می شود.

آزادی بیان در قانون اساسی

تفسیر آزادی بیان در قانون اساسی مبهم است.

مجلس شورای اسلامی در طرح دیوان عالی کشور برای حمایت از قانون اساسی تصریح کرده است:

هرکسی که قانون اساسی را که وظیفه شورای نگهبان است تفسیر کند و به آن عمل کند یا قانون فعلی را ترک کند به شش ماه تا دو سال زندان محکوم می شود.

در واقع این مقاله که توسط مجلس شورای اسلامی ارائه شده، قطعنامه آزادی بیان با توجه به قانون اساسی را مبهم و مشکوک می کند.

در اصل 98 قانون اساسی نیز آمده است:

تفسیر قانون اساسی بر عهده شورای نگهبان است که توسط سه چهارم آنها تأیید می شود. " این امر باعث شده است که برخی بر این باورند که تفسیر قانون اساسی تنها حق هیأت امنا است، اما خود این تفسیر آزادی بیان و اصل مهم قانون اساسی را که هیچکس حق ندارد زیر سال می برد. 

بنابراین، حتی اگر هیئت امنا حق تفسیر قانون اساسی به طور مستقل را داشته باشد ؛ این امر حق تفسیر قانون اساسی را از دیگران سلب نمی کند و تناقض ایجاد نمی کند.

در پایان بدانید که ... 

آزادی بیان یکی از مهمترین حقوق مدنی افراد در جامعه امروز است. همه افراد در بیان نظرات خود آزادند.

در حقیقت، آزادی بیان به رشد و توسعه دولت ها کمک می کند ، زیرا چنین اظهاراتی اغلب جنبه های انتقادی دارند. همچنین، با توسعه جامعه مدنی، آزادی بیان از نظر مرزها و تغییراتی تغییر کرده است که به تدریج منجر به آزادی بیشتر انسان ها می شود.

لازم به ذکر است که مفهوم آزادی بیان ، اگرچه در سراسر جهان یکسان به نظر می رسد ، اما باید در نظر داشت که با توجه به فرهنگ و باورهای هر زمین، مرزهای این آزادی متفاوت است.

در کشور ما نیز قانون اساسی درباره آزادی بیان بحث می کند.

 در اصل 19 قانون اساسی آمده است:

تفتیش عقاید ممنوع است و هیچکس را نمی توان فقط به دلیل داشتن عقیده مورد حمله یا سرزنش قرار داد.